ఓం || నమో మిత్రస్య వరుణస్య చక్షసే మహోదేవాయ తదృతం సపర్యత ।
దూరేదృశే దేవజాతాయ కేతవే దివసుత్రాయ సూర్యాయ శంసత ॥
సా మా సత్యోక్తిః పరి పాతు విశ్వతో ద్యావా చ యత్ర తతనన్నహాని చ |
విశ్వమన్యన్ని విశతే యదేజతి విశ్వాహాపో విశ్వాహోదేతి సూర్యః ॥
న తే అదేవః ప్రదివో ని వాసతే యదేతశోభిః పతరై రథర్యసి |
ప్రాచీనమన్యదను వర్తతే రజ ఉదన్యేన జ్యోతిషా యాసి సూర్య ॥
యేన సూర్య జ్యోతిషా బాధసే తమో జగచ్చ విశ్వముదియష్రి భానునా ।
తేనాస్మద్విశ్వామనిరామనాహుతిమపా మీవామప దూష్యాప్యు సువ ॥
విశ్వస్య హి ప్రేషితో రక్షసి వ్రతమహేళయన్నుచ్చరసి స్వధా అను ।
యదద్య త్వా సూర్యాపబ్రవామహే తం నో దేవా అనుమంసీరత క్రతుమ్ ॥
తం నో ద్యావాపృథివీ తన్న ఆప ఇంద్రః శృణ్వన్తు మరుతో హవం వచః I
మా శూనే భూమ సూర్యస్య సందృసి భద్రం జీవన్తో జరణామశీమహి ॥
విశ్వాహా త్వా సుమనసః సుచక్షసః ప్రజావన్తో అనమీవా అనాగసః ।
ఉద్యంతం త్వా మిత్రమహా దివేదివే జ్యోగీవాః ప్రతి పశ్యేమ సూర్యః ॥
మహి జ్యోతిర్బిభ్రతం త్వా విచక్షణ భాస్వన్తం చక్షుషే చక్షుషే మయ |
ఆరోహన్తం బృహతః పాజసస్పరి వయం జీవాః ప్రతి పశ్యేమ సూర్య ॥
యస్య తే విశ్వా భువనాని కేతునా ప్ర చేరతే ని చ విశక్తే అక్తుభిః ।
అనాగాస్త్యేన హరికేశ సూర్యాహ్నాహ్నా నో వస్యసావస్యసోదిహి॥
శం నో భవ చక్షసా శం నో అహ్నా శం భానునా శం హిమాశం ధృణేన |
యథా శమధ్వంఛమసద్ దురోణే తత్ సూర్యద్రవిణం ధేహి చిత్రమ్ ||
ఓం శాంతిః శాంతిః శాంతిః
